Het spelterrein is een vierkant waarvan je de grootte zelf bepaalt afhankelijk van het aantal spelers en/of het materiaal dat je gaat gebruiken.
Het is de bedoeling dat één ploeg een verbinding maakt van één zijlijn naar de tegenoverliggende zijlijn, de andere ploeg probeert hier dwars op een doorlopende lijn te maken tussen de andere twee zijlijnen. Uiteindelijk kan er dus maar één ploeg winnen.
Één ploeg begint en plaatst een eerste speler ergens op het veld, waar hij/zij blijft staan tot het einde, vervolgens is het aan de volgende ploeg.
Als de eerste ploeg vervolgens een speler dicht genoeg naast hun eerste speler zet, dan moeten ze hun handen vastnemen, zij vormen op die manier een 'muur' waar geen handen meer over vast genomen worden, een onoverkomelijke hindernis dus.
Als dit gebeurt is blijven ze ook zo staan tot het spel gedaan is, zo blijven de ploegen om de beurt aan hun 'muren' voortbouwen tot één ploeg de weerszijden verbindt. Elke speler mag wel gaan staan waar hij/zij wil, 't is niet zo dat als er iemand bijkomt op het veld hij/zij iemand móet vastnemen, hij/zij mag gerust ergens los gaan staan, om later van nut te zijn.
Een tip: als een ploeg niet de muur van de tegenpartij kan doorbreken, is het wijs om het van op een afstand te proberen door vanop een veilige lengte een eigen muur weer te beginnen.
Variaties
Als je maar met twee leden bent, kan je materiaal gebruiken om de leden op het terrein te vervangen, met staven die je verbindt met touw, bijvoorbeeld. Je maakt dan best wel op voorhand standaartlengten touw.
Om het wat overzichtelijker of interessanter te maken, kan je ook 'echte' muren zoals grote stukken karton ofzo gebruiken, die twee leden dan aan weerszijden moeten vasthouden.
Als je het taktisch gezien nóg moeilijker wilt maken, kan je allemaal verschillende lengten karton nemen, zodat het moeilijk wordt om in te schatten of je op een bepaald punt net wel of net niet kan doorbreken.
