Land Veroveren

Een simpel maar spannend spelletje voor twee spelers, waar je bijna niets voor nodig hebt.

Je hebt enkel een stuk grond nodig, liefst aangestampte zwarte zand.
Je hebt ook nog een stokje of takje nodig.

Teken een rechthoek van minstens 1,5 × 3 meter in het zand.
Verdeel deze rechthoek in twee gelijke delen, twee stukken "land" met een "grens" ertussen.
Elke speler kiest een vak, een "land" dus.

Speler A begint. Deze speler gaat aan de "grens" staan (de lijn in het midden) en neemt het stokje vast.
Het stokje moet zich ergens tussen de buik en de kin van deze speler bevinden, zeker niét lager.
Het stokje moet vooruit wijzen en het wordt enkele centimeters van het lichaam af gehouden.

De speler mikt op de grens en laat het stokje vallen. Als het stokje op de lijn ligt, zoals op afbeelding 2, mag de speler een lijn trekken in het verlengde van het stokje en in het vak (land) van speler B. De lijn wordt doorgetrokken tot aan het kader (afbeelding 3). Speler A mag niet met de voet of de hand in het vak van speler B steunen. Hij mag wel één voet of hand buiten het kader zetten, maar er moet altijd één voet in het eigen land blijven staan.
Als de lijn getrokken is, is het vak van speler B in twee stukken gedeeld, zoals op afbeelding 4. Speler B mag nu kiezen welk stuk hij wil behouden. Het andere stuk is voor speler A, hij mag het stukje grens tussen zijn vak en het nieuwe veroverde vakje met de voet uitwissen. Het ziet er dan ongeveer uit zoals in afbeelding 5.
Speler A mag nogmaals spelen.


De beurt gaat naar de andere speler als:
- het stokje niet op de grens valt, 
- het stokje op de eigen voet valt.


Als het stokje zo valt, dat een lijn trekken niet lukt...
- zonder in het vak van de tegenstander te steunen,
- zonder het eigen vak volledig te moeten verlaten, 
dan moet de speler dit toegeven en dan gaat de beurt naar de andere speler. Er wordt dan géén lijn getrokken of de geprobeerde lijn wordt uitgewist.

Het spel stopt als er een speler geen plaats meer heeft om te bewegen in zijn vak of als er geen plaats meer is om het stokje te laten vallen.
De speler met het kleinste vak mag één voet buiten het kader zetten. De andere voet moet altijd in het eigen vak blijven, desnoods door op de tenen te gaan staan.

De lijn wordt altijd doorgetrokken tot aan het kader of tot aan de eerstvolgende andere grens.

Dan nog dit: als iemand véél land verloren heeft, nooit opgeven! Dit spel kan in één of twee beurten helemaal omslaan! Spannend!